Niet-weten is oké

Gepubliceerd op 27 november 2020 om 20:17

Heb jij dat weleens? Dat je wel weet, wat je niet meer wilt. Maar nog niet weet, wat je wel wilt. Word jij daar onrustig van? Dat kan ik me goed voorstellen. Het is niet eenvoudig om al iets los te laten zonder te weten wat ervoor in de plaats komt. Voel maar eens aan de hand van deze voorbeelden: Je huis verkopen. En nog geen nieuw huis hebben. Je baan opzeggen. En nog geen nieuw werk hebben. Je partner verlaten. En geen nieuwe relatie hebben. Hoe voelt dat? Onrustig toch?

En toch doen mensen het. Waarom? Omdat het huis, die baan of die relatie niet meer passen. Jou niet gelukkig maken. Jou niet meer bieden wat jij nodig hebt. Het 'dient' jou niet meer. Dus tijd om afscheid te nemen, toch? Zo simpel klinkt het wel. Maar dat is het niet. Je kiest dan voor onzekerheid. En dat maakt je onrustig. 

Durven en doen

En toch deed ik het vorig jaar. Ik zei mijn baan op. Mijn werk, waar ik me jarenlang met hart en ziel voor ingezet had. Ik voelde me echt verantwoordelijk voor alles wat daar gebeurde. En toch wist ik, dat ik daar weg moest. Eigenlijk al een hele tijd. Het paste niet meer, niet bij mij. Niet bij wie ik eigenlijk ben en wat ik wil. En toen de pijn groot genoeg werd, durfde ik eindelijk los te laten. En wat bleek?  Het was heel erg fijn. Een opluchting. En zelfs de onzekerheid was prettig. Hoe kwam dat? In mijn geval door het vertrouwen dat ik had. Het vertrouwen in het natuurlijk ritme, het vertrouwen in mijzelf en het vertrouwen van mijn man die mij steunde. Dat waren de voorwaarden die ik nodig had. Niet een nieuwe baan. Want ik wilde eerst rust en voelen wat ik dan wel wilde. Dat had ik verdiend.

Aansluiten op natuurlijk ritme

Als steun voor mijn veranderingsproces sloot ik aan op het natuurlijk ritme van de seizoenen. De herfst was het moment waarop ik tegen mijn manager zei: ik ga weg. En zo kon ik gaan loslaten. En dat was voor mij niet makkelijk. Zeker niet. Daarna kwam de winter. En ik wist nog niet precies wat dan wel. Maar dat gaf niet. Want het was tijd voor rust, bezinning en echt afscheid nemen. En ik vertrouwde op het 'niet weten' om zo helemaal naar binnen te keren. En het was fijn om in leegte en donker gehuld aan een nieuw hoofdstuk van een boek te beginnen, waarvan ikzelf de hoofdpersoon was. Ik durfde erop te vertrouwen dat in de lente de kiemen omhoog zouden komen. Om vervolgens te gaan groeien en bloeien. En daar werd ik zo nu en dan wel onrustig van. Maar steeds weer was daar de natuur die mij het vertrouwen gaf. Het is goed zo. Rust maar uit. Houd vertrouwen. En dat heeft mij heel veel gebracht. En vooral dat, wil ik nu in mijn nieuwe werk meegeven aan mensen. Want in onze maatschappij is stilstaan een soort van falen geworden. Je moet al weten wat je wil, waar je gaat wonen, wat voor nieuwe partner wel bij je past. Want dat is positief, fijn en daar kunnen we dan makkelijker over praten. Nee geen rust, vooral doorgaan. Ook al maak je dan verkeerde keuzes. En ga je dingen doen die helemaal niet bij je passen. Om vervolgens in dezelfde niet fijne situatie te belanden.  

Het is winter, tijd voor rust en bezinning 

Ik wil met dit blog een pleitbezorger zijn van het niet-weten. Het is zo belangrijk om ruimte aan jezelf te geven. Zodat je ook echt afscheid kan nemen van het oude. Je even helemaal kan terugtrekken in jezelf. De tijd nemen om de juiste vragen aan jezelf te stellen. En die ook te doorvoelen. Om zo weer klaar te zijn voor de lente die komen gaat. Laat je niet opjagen. Je hoeft je niet in te dekken, te verdedigen, te verantwoorden. Het is helemaal oké om het even niet te weten. En als je dat wil, dat ook uit te spreken. Want hoe enorm wijs is dat. En wat een rust geeft dat ook. Want mensen geven je die rust dan ook. Omdat ze het begrijpen. Want iedereen heeft rust nodig om weer op te laden. 

Hulp nodig?

Wil jij ook het natuurlijk ritme terugvinden en daarop durven vertrouwen? Waardoor het vertrouwen in jezelf groeit. Dat kan. Ik help je hier graag bij. Met de bostherapie die ik geef, laat ik je weer voelen wat jij nodig hebt. Dat doe ik door samen de natuur in te gaan en uitnodigingen (oefeningen) te geven die aansluiten bij het seizoen en bij jouw proces. Ga je mee op pad? Bel of mail me voor een afspraak. Of ga mee op een Winterbosbad om te ervaren of het bij je past.

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.